Haar naam was Caroline Verduin.

Doe je dat ook weleens, je eigen naam Googlen? Soms vind je een heel oude foto van je zelf. Of een oud bericht waarvan je hoopte dat het internet het inmiddels vergeten was.  

Wanneer ik mijn naam in zoekmachine Google tik, kom ik oude en actuele foto’s van mezelf tegen. Een foto van mezelf in Polen, op een congres of in een campagnejas. Wat ik ook vind is een zwart-wit foto van een meisje met donkerbruin haar en donkere ogen.
Ik lijk een beetje op dit meisje, maar ik ben het niet.
We hebben wel dezelfde naam.

Dit meisje heet Caroline Verduin. Alleen deze Caroline Verduin is bijna een eeuw geleden geboren in 1927.

Wanneer de foto is gemaakt, dat weet ik niet precies. Misschien was ze daar 12 of 13 jaar. Veel ouder is ze niet geworden. Op 16-jarige leeftijd is Caroline Verduin, na een lange treinreis, in het vernietigingskamp Sobibór vermoord. Omdat ze Joods was.

Ik kan je zeggen dat het nogal bijzonder is om erachter te komen dat er nog iemand heeft bestaan met een identiek zelfde naam. Het maakte me nieuwsgierig, ik wilde meer weten over het leven van Caroline Verduin, bijna 70 jaar eerder geboren dan ik. De website joodsmonument.nl gaf veel aanknopingspunten.

Caroline Verduin was geboren in Deurne. Haar vader, Louis Verduin, werkte in de logistiek. Haar moeder kwam uit een familie van diamantslijpers. Haar oudere zus Abigaël was kantoorbediende en was pas getrouwd met Abraham-Reens. Mogelijk had Carry nog een zus of broer die de oorlog heeft overleefd.

Ik ben op zoek gegaan in het Nationaal Archief. Ik heb me aan de balie gemeld en mappen opgevraagd op de naam Louis Verduin. Via haar vader zou ik vast wat vinden. Ik stuitte op een boerenfamilie in Brabant, dat was duidelijk niet waar ik zijn moet.
Ik hoopte informatie te vinden over de basisschool van Caroline, wat voor jeugd had zij? Caroline was geboren in Deurne, Belgisch Deurne. Dat verklaarde waarom ik in het nationaal archief weinig kon vinden. Zij verbleven wel in Amsterdam, in de Smaragdstraat 28, appartement nummer 2 om precies te zijn.

Ik ging online verder op zoek. Al snel stuitte ik op het feit dat Caroline Verduin familie is van Ernst Verduin. Ernst Verduin heeft drie concentratiekampen overleefd en is nog in leven. Hij vertelt in de media en klaslokalen over de verschrikkingen uit de oorlog. Enigszins aarzelend, je stuurt toch een mail naar een oudere man met als afzender een naam die nogal wat herinneringen op kan roepen, drukte ik op de verzendknop. Al snel kreeg ik een vriendelijke reactie. Hij kom mij helaas niet veel meer vertellen over zijn nicht, Carry Verduin. Aha, dus zo werd zij genoemd!
Ernst ging weleens op bezoek bij nicht Carry en nicht Bella (Abigaël) in Antwerpen, wanneer zij op vakantie gingen in de Ardennen. Hoe en waarom zij weer naar Amsterdam waren verhuisd was hem onbekend.

Op de website van Joods Monument wordt een naamloze broer vermeld. ‘Kind van Gezin Louis Verduin – overlevende.’ Met hulp via Twitter bleek dit om Izaac Verduin te gaan. Geboren op 10 februari 1921 in Amsterdam. Overleden in 1991, op 70-jarige leeftijd. Ik ben zo benieuwd naar zijn verhaal, hoe heeft hij als enige van deze familie Verduin de oorlog kunnen overleven?

Hoe was de laatste reis van Caroline ‘Carry’ Verduin naar mijn moederland?
Op 25 mei in 1943 werd haar familie vanuit Westerbork (hoe zij daar kwam en hoe lang zij daar is verbleven is mij onbekend) naar de trein ontboden. Ze vertrok met het 13^e transport van de in totaal 19 transporten van Westerbork naar Sobibór. Carry maakte deze reis samen met haar zus Bella, zwager Abraham en ouders Louis en Anna Verduin-Binger.
De reis was lang en uitputtend. Drie dagen lang reden ze over het spoor door de Duitse en Poolse landschappen. Kon Carry naar buiten kijken? Wist ze waar ze naartoe ging, wat haar lot zou zijn?

Carry en ik leken als 16-jarigen misschien wel op elkaar, we hadden vriendinnen kunnen zijn. We leken zelfs in uiterlijk een beetje op elkaar. Er zijn echter duidelijke verschillen. Ik ben nooit gediscrimineerd om mijn geaardheid of mijn religie, of het ontbreken daarvan.
Carry wel. Carry kwam uit een Joodse familie en werd op haar zestiende met haar familie naar het land van mijn moeder, naar het land van mijn opa en oma, gestuurd. Carry werd met haar hele familie op transport naar het nazi-Duits bezet Polen gestuurd. Omdat zij Joods was.

Polen is voor mij altijd een land geweest van gastvrijheid, veerkracht en liefhebbende familieleden. Het verdriet mij dat Caroline ‘Carry’ Verduin het land van mijn moeder heeft bezocht, in tijden van bezetting door de Nazi-Duitsers. Dat zij op basis van haar religie is gedwongen tot een uitputtende reis van drie dagen.
Bestemming voor haar onbekend en definitief.

De zoektocht naar haar leven zal ik nog even blijven voeren. Kunnen (klein)kinderen van Izaak meer vertellen over het leven van de familie Verduin? Zal een bezoek aan  vernietigingskamp Sobibór –het museum is recent helemaal gerenoveerd- meer kleur geven? 
Heb jij misschien tips of aanknopingspunten? Stuur mij een bericht.